Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.
Quacumque enim ingredimur, in aliqua historia vestigium ponimus. Egone quaeris, inquit, quid sentiam? Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta. Et quod est munus, quod opus sapientiae? Iubet igitur nos Pythius Apollo noscere nosmet ipsos. Quid autem habent admirationis, cum prope accesseris? Nihilne est in his rebus, quod dignum libero aut indignum esse ducamus? Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? Oculorum, inquit Plato, est in nobis sensus acerrimus, quibus sapientiam non cernimus.